ARES TAVOLAZZI- IT
Hij studeert cello en contrabas aan het Ferrara Conservatorium. Hij begon zijn carrière als bassist bij zangeres Carmen Villani, in de beatgroep Avengers (waarin een andere in Ferrara geboren Ellade Bandini drumt), met wie hij in 1965 ook een single met dezelfde naam opnam voor Bluebell (op voice c'è Carmen Villani), evenals deelname aan bijna alle singles van de zangeres. In 1969 vormde hij ook de groep The Pleasure Machine met Ellade Bandini en de Milanese toetsenist Vince Tempera, met wie hij de komende drie jaar vijf singles opnam.
Met dezelfde muzikanten begon hij te werken als sessieman in de Milanese opnameruimtes die deelnamen aan het album L'isola non trovata van Francesco Guccini en Terra in Bocca de I Giganti; bij deze laatste gelegenheid verbindt hij zich met Enrico Maria Papes. Na de ontbinding van The Pleasure Machine trad hij toe tot de historische avant-garde groep AREA in 1973-1983, vertrok zonder bassist na het vertrek van Patrick Djivas, trad hij toe tot de Premiata Forneria Marconi: samen met Demetrio Stratos, Patrizio Fariselli, Paolo Tofani en Giulio Capiozzo, neemt meer dan 10 LP's op en neemt deel aan tal van evenementen, waaronder internationale. In dezelfde periode benadert hij jazzmuziek en bezoekt hij de New Yorkse jazzscene.
In 1978 zal hij zijn werk lenen voor bas en achtergrondzang voor Ufo Robot door voormalig Pleasure Machine-partner Vince Tempera [1], en co-auteur met hem het eerste laatste thema van de serie, Shooting Star, waarin hij ook bas zal spelen . In die jaren zette hij de session man-activiteit voort, speelde hij in een aantal platen van artiesten zoals: Mina, Eugenio Finardi, Paolo Conte en zette hij (ook live sinds 1982) de samenwerking met Francesco Guccini voort. In 1982 nam hij deel aan de Italiaanse tournee van het Gil Evans-orkest, met Steve Lacy en Pietro Tonolo. Ook in 1982 werkte hij mee aan de opname van de Rock Opera "Roadissea" (Ed. Pelo Record of Ferrara).
Gedurende drie opeenvolgende jaren (van 1984 tot 1986) staat hij eerste in een speciale ranglijst van Italiaanse bassisten die door Guitar Club is aangekondigd.In 1987 won hij de A. Willaert-prijs als beste muzikant van het jaar. Sinds 1990 heeft hij meegewerkt aan live concerten en opnames met tal van Italiaanse en buitenlandse muzikanten, waaronder: Stefano Cocco Cantini, Sal Nistico, Max Roach, Lee Konitz, Phil Woods, Mau Mau, Massimo Urbani, Enrico Rava, Stefano Bollani, Walter Paoli, Franco D'Andrea, Dado Moroni, Ermanno Maria Signorelli, Enrico Pierannunzi, Roberto Gatto, Danilo Rea, Mike Melillo, Ray Mantilla, Carlo Atti, Paolo Fresu, Tino Tracanna, Gianni Basso, Simone Graziano, Gianluca Petrella, Vinicio Capossela en vele anderen . Door de jaren heen heeft hij meegewerkt aan verschillende theatrale werken die hij componeerde en live speelde (onlangs Ruth en Il Cantico dei Cantici voor de Fondazione Teatro di Pontedera). Hij heeft seminars over improvisatie gehouden in heel Italië en gaf ook les in jazzscholen in Milaan, Bologna, Ferrara, Rovereto. In 2011 start hij samen met Paolo Tofani, Patrizio Fariselli en Walter Paoli de AREA Reunion Tour, waarbij hij de historische liedjes van de AREA opnieuw voorstelt zonder Demetrio Stratos, een element dat niet opzettelijk is vervangen. De bedoeling is om de muzikale groei, de individuele paden van de elementen en de onvermijdelijke veranderingen voelbaar te maken, in plaats van te tasten naar een nostalgische repatriëring.
ARES TAVOLAZZI - IT
Hij studeert cello en contrabas aan het Ferrara Conservatorium. Hij begon zijn carrière als bassist bij de zangeres Carmen Villani, in de beatgroep Avengers (waarin een andere man uit Ferrara, Ellade Bandini op de drums zit), met wie hij in 1965 ook een gelijknamige single opnam voor Bluebell (op zang is er Carmen Villani), opname aan bijna alle singles van de zanger. In 1969 vormde ook de groep The Pleasure met Ellade Bandini en de Milanese toetsenist Vince Tempera, met wie hij in de drie jaar vijf keer 45 toerennam.
Met andere muzikanten begon hij te werken als sessieman in de Milanese opnamekamers die deelnamen aan het album Het eiland niet gevonden van Francesco Guccini en Terra in Mouth of I Giganti; bij deze laatste gelegenheid bindt hij zich aan Enrico Maria Papes. Na de ontbinding van The Pleasure Machine, trad hij toe tot de historische avant-garde groep AREA in 1973 tot 1983, bleef zonder bassist na het vertrek van Patrick Djivas, vervoegde de Premiata Forneria Marconi: samen met Demetrio Stratos, Patrizio Fariselli, Paolo Tofani en Giulio Capiozzo, neemt meer dan 10 LP's op en deel aan tal van evenementen, waaronder internationale. In dezelfde periode benadert hij jazzmuziek en bezoekt hij de jazzscene van New York.
In 1978 leent hij zijn werk op bas en in de achtergrondzang voor Ufo Robot van ex-partner in Pleasure Machine Vince Tempera [1], en zal hij samen met hem het eerste eindthema van de serie, Shooting Star, schrijven. hij zal ook de bas spelen. In die jaren ging de activiteit van de sessieman door, met het spelen in enkele platen van artiesten als: Mina, Eugenio Finardi, Paolo Conte en voortzetting (zelfs live vanaf 1982) van de samenwerking met Francesco Guccini. In 1982 ontmoette hij deel aan de Italiaanse tournee van het Gil Evans-orkest, Steve Lacy en Pietro Tonolo. Ook in 1982 werkte hij mee aan de opname van de Rock Opera "Roadissea" (uitgegeven door Pelo Record of Ferrara).
Gedurende de hele periode van drie opeenvolgende jaren (van 1984 tot 1986) staat hij eerste in een speciale ranglijst van Italiaanse bassisten die door Guitar Club werd aangekondigd. In 1987 won hij de A. Willaert-prijs als beste musicus van het jaar. Sinds 1990 heeft hij meegewerkt aan live concerten en opnames met tal van Italiaanse en opgenomen muziek, waaronder: Stefano Co Cantini, Sal Niistico, Max Roach, Lee Konitz, Phil Woods, Mau Mau, Massimo Urbani, Enrico Rava, Stefano Bollani, Walter Paoli , Franco D'Andrea, Dado Moroni, Ermanno Maria Signorelli, Enrico Pierannunzi, Roberto Gatto, Danilo Rea, Mike Melillo, Ray Mantilla, Carlo Atti, Paolo Fresu, Tino Tracanna, Gianni Basso, Simone Graziano, Gianluca Petrella, Vinicio Capossela en vele anderen. In de loop der jaren heeft hij meegewerkt aan verschillende theatrale werken die hij componeerde en live gespeeld (recentelijk Ruth en Il Cantico dei Cantici voor de Teatro di Pontedera Foundation). Hij heeft seminars over improvisatie gehouden in heel Italië en gaf ook les aan jazzscholen in Milaan, Bologna, Ferrara, Rovereto. In 2011 start hij samen met Paolo Tofani, Patrizio Fariselli en Walter Paoli de AREA Reunion Tour, waarbij hij de historische liederen van de AREA voorstelt zonder Demetrio Stratos, een element dat niet wordt vervangen. De bedoeling is om de toekomstige groei, de individele paden van de elementen en de onvermijdelijke veranderbaar te maken, in de plaats van te proeven naar een nostalgische repatriëring.