FRANCESCO GALANO
Pad
Ik ben Francesco Galano, teken al zolang ik me kan herinneren, tekenen is voor mij altijd een manier geweest om de wereld te leren kennen en ermee om te gaan.
Deze houding van mij bracht me er op een volkomen natuurlijke manier toe om een studie te volgen die mijn passie zou bevredigen en daarom studeerde ik af aan de Sabatini artistieke middelbare school in Salerno en schreef me vervolgens in aan de Academie voor Schone Kunsten in Florence waar ik schilderkunst studeerde waar ik Ik ben afgestudeerd in 2004.
Na mijn afstuderen heb ik een lange periode van ongeveer 10 jaar doorgebracht waarin ik het tekenen en schilderen heb opgegeven, terwijl mijn studie mij in staat had gesteld om deze disciplines te verdiepen en tegelijkertijd mijn natuurlijke tekeninstinct beteugelde, hierbij droeg ook de muziek van mijn andere liefde later geboren maar net zo sterk en alomvattend.
Nog maar een paar jaar geleden pakte ik het potlood (of beter gezegd de pen, want het is mijn belangrijkste uitdrukkingsmiddel) op een volledig spontane manier, en herontdekte ik het plezier, waarvan ik dacht dat het nu verloren was, van tekenen met dezelfde benadering die ik als kind had, maar met de ervaring van een volwassene.
Mijn tekeningen vertellen vooral over twee werelden; de eerste, de fysieke, uiterlijke, vertaalt in (di)tekens mijn toewijding aan de natuur, de plek waar ik altijd mijn toevlucht heb genomen en vervolgens, de tweede, mijn innerlijke wereld met behulp van metaforen waarmee ik probeer te vertellen of liever te sublimeren of ook om al die bewegingen van de ziel uit te drijven, vaak niet te ontcijferen en nooit adequaat uit te drukken en die in het dagelijks leven nauwelijks uitdrukking of vorm kunnen vinden.
Het onderwerp van deze voorstellingen is dan ook vaak ikzelf, getransfigureerd, verdubbeld of worstelend met de 'andere' ik.
Henri Michaux citeerde "gezichten van geobsedeerde mensen, soms van criminelen, niet bekend maar niet helemaal vreemd. Gezichten van opgeofferde persoonlijkheden, van de" I's "die het leven, de wil, de ambitie, de smaak voor gerechtigheid en consistentie hebben verstikt, gedood. Gezichten die zal blijven verschijnen, tot het einde."
Hoe heb je het thema van de goddelijke komedie benaderd?
De benadering van het werk aan de Komedie is in zekere zin een voortzetting van deze reis naar het doolhof van mijn persoon, de Hel, het Vagevuur en het Paradijs. Wat zijn het anders dan metaforen van die werelden waarin ons zelf voortdurend reist, paradijzen waarin we zoeken toevlucht en troost en hellen waaruit we proberen te ontsnappen of die we zelf vaak zelf soms zelfs bewust hebben opgebouwd.
Ik geloof daarom dat het meten van jezelf in een "representatie" van de komedie een kans is om nog meer licht te werpen op deze, vaak ontoegankelijke, "kamers" van het ego en dat de woorden van de grote dichter weten te onthullen en te verlichten.
Francesco Galano
Grafisch ontwerper - Illustrator
bende. +39 328 9059673
