Pad
Ik volgde de kunstacademie Nicolò Barabino en de Ligustica Academie voor Schone Kunsten, schildercursus, beide in mijn stad: Genua. Mijn pad rust daarom op klassieke fundamenten, een opleiding waardoor ik de dingen van de wereld, vormen, ruimtes heb leren zien. Ik ben geboren als figuratief tekenaar, schilderen en kleur kwamen later en tot op heden zijn dat, afgezien van de academische haakjes, de twee elementen die ik minder heb gebruikt.
Inspiratie
Wat mij inspireert, ligt voor mij: ik teken graag wat ik zie met een bijzondere voorliefde voor de gezichten van mensen. Ik zal de afgelopen jaren iets meer dan duizend gezichten hebben getekend, maar misschien beschouwt slechts 10% van hen ze als geportretteerd in de traditionele zin. De behoefte om een gezicht weer te geven komt precies voort uit het verlangen om door zijn geografie, vormen, massa's, lijnen te reizen. Dat het eindresultaat mimetisch is of dat de proefpersoon zichzelf herkent, is een gevolg. Maar niet altijd met het "portret" heb ik het innerlijk van het onderwerp vastgelegd. Tot slot, ik geloof dat ik nooit een pure portretschilder ben geweest.
Naast de onderwerpen kan wat mij betreft inspiratie komen uit een lied, een film, een foto. Heel vaak word ik geïnspireerd door de werken of processen van andere kunstenaars, hedendaags en anderszins: Velazquez, Klimt, Mucha, Zorn, Doré, Freud, Toppi, Gipi, en recente ontdekkingen zoals Joao Ruas, Sachin Teng, maar ik zou pagina's kunnen vullen met namen.
Hoe zou je persoonlijk onderzoek in het artistieke veld omschrijven?
Het is een onderzoek dat sterk gebaseerd is op techniek, op het verbeteren van het gebruik van visuele talen, zodat je de meest geschikte kunt kiezen op basis van de boodschap die ik wil verzenden of wat ik wil vertellen. Ik zit in een studiefase, ik voel de behoefte om mijn gezichtspunt te verbreden, na jarenlang het pad te hebben gevolgd dat me ertoe heeft gebracht zich te specialiseren in de weergave van gezichten. Het thema van Dante was een buitengewone kans om nieuwe benaderingen van beeldontwerp te onderzoeken en ermee te experimenteren.
Wat was uw werkwijze met betrekking tot de werken gewijd aan de Goddelijke Komedie?
Allereerst herlas ik de Komedie, daarna koos ik ervoor om drie specifieke canto's aan te pakken: Canto XIII of Hell, Canto XVI van Purgatory en Canto XXX of Paradise. Het macro-onderwerp waarop ik de aandacht heb gevestigd, is de relatie tussen vorm en inhoud, betekenaar en betekenis, in een poging dit te illustreren met behulp van gemengde technieken en een code. Ik wilde Dante's woorden zichtbaar vorm geven, aan zijn keuze om het verhaal te vertellen door het te structureren in ontelbare verzen met een aaneengeschakeld rijm in plaats van in een andere literaire vorm, in een poging de representatie van de tekst als zodanig te integreren met de representatie van de betekenis, van de aspecten verhalen van een specifiek moment van het lied. In mijn tekeningen is de figuratieve illustratie, gebouwd in grijstinten, van personages en omgevingen dialogen met pastelkleurige vlakken waarin elke kleur overeenkomt met een specifieke letter van het alfabet, meestal de eerste van zijn naam (A: oranje, B: blauw , C: cyaan, enz.) creëren van het beeld van het ritme in het verhaal.
Het proces van het idee tot het uiteindelijke werk bestaat uit zeer snelle eerste schetsen getekend met potlood op A4-vellen die ik vervolgens aan het werk ga en digitaal uitbreid met behulp van de veelzijdigheid van het medium, de derde stap is opnieuw analoog, een algehele versie van de illustratie in A3-formaat waarin ik de relaties tussen materialen en effecten controleer. Zodra de technieken zijn gedefinieerd, ga ik verder met het maken van de executive in een formaat van 50 x 70 cm. Er zijn drie dominante technieken die ik voor dit project heb gebruikt, één voor elke Canto, gekozen om de elementen die de omgevingen van de drie Canti kenmerken zo goed mogelijk weer te geven: de inkt voor de bomen van het zelfmoordbos van Canto XIII van de hel, de grafiet voor de rook die de boze mensen in Canto XVI van het vagevuur verblindt en de tempera voor het Licht van het Paradijs.
Simone Alfarone
Instagram-link: https://www.instagram.com/simonealfarone/
SIMONE ALFARON
SIMONE ALFARONE - IT
Simone Alfarone, geboren in Genua in 1984. In 2003 studeerde hij af aan de kunstacademie Nicolò Barbino in Genua. In 2007 studeerde hij af in de schilderkunst aan de Academie voor Schone Kunsten met een proefschrift over portret. Sinds 2009 is hij hoogleraar Tekenen en Kunstgeschiedenis. Naast zijn onderwijsactiviteiten enkele zelfstandige projecten op grafisch en picturaal gebied. Hij ondersteunde scenografische projecten in het Carlo Felice Theater in Genua. De productie van de laatste jaren is bijna geheel gewijd aan het thema van het portret, dat hij behandelt als een gebied van psychologisch, signistisch en compositorisch onderzoek. De gebruikte technieken zijn puur grafisch en wijden vaak periodes van bijna exclusief gebruik aan elk van hen: grafiet, inkt en digitaal schilderen. Zeldzamer zijn de werken in olieverf op doek die hij de laatste tijd alleen in opdracht realiseert, zoals het portret van paus Johannes Paulus II uit 2015, bewaard in de abdij van San Siro di Struppa in Genua tussen 2005 en 2017 deelgenomen aan festivals, groeps- en persoonlijke tentoonstellingen waarvan de meest recente worden genoemd:
Hematiet. Persoonlijk. Trumfabrik Lab, Celle Ligure (SV), 2017. Sergio Fedriani Award, het leven is een droom. Collectief. Palazzo Ducale, Genua, 2017. Genua vanaf de kade, Transatlantic Trina. Collectief. Galata Sea Museum, Genua 2016 Inkt. Illustratoren, kalligrafen en typografen. Alessandria, 2015 Scratches, Festival of Reality Illustratie en Cartoon. Celle Ligure (SV), 2015 Auteursinkt. Fort van Priamar, Savona, ed. 2013, 2014, 2015.
SIMONE ALFARONE - IT
Simone Alfarone, werd geboren in Genua in 1984. In 2003 werd hij af aan de kunstacademie Nicolò Barbino in Genua. In 2007 opbouw hij af in schilderen aan de Academie voor Schone Kunsten met een scriptie over portret. Sinds 2009 is hij hoogleraar tekenen en kunstgeschiedenis. Naast zijn onderwijsactiviteit, onafhankelijke projecten op grafisch en picturaal gebied. Hij ondersteunde scenografische projecten in het Carlo Felice Theater in Genua. De productie van de afgelopen jaren staat geheel in het teken van het thema van het portret, dat hij productie als een gebied van psychologisch, teken- en compositorisch onderzoek. De gebruikte technieken zijn puur grafisch en wijden vaak perioden van bijna exclusief gebruik aan elk van hen: grafiet, inkt en digitaal schilderen. Zeldzamer zijn de werken in olieverf op doek die hij de laatste tijd alleen in opdracht uitgevoerd, zoals in het geval van het portret van paus Johannes Paulus II uit 2015, bewaard in de abdij van San Siro di Struppa in Genua tussen 2005 en 2017 deel aan festivals, groepstentoonstellingen en persoonlijke tentoonstellingen waarvan de meest recente worden genoemd:
Hematiet. Persoonlijk. Trumfabrik Lab, Celle Ligure (SV), 2017. Sergio Fedriani Award, het leven is een droom. Collectief. Dogenpaleis, Genua, 2017. Kade van Genua, transatlantisch, kant. Collectief. Galatamuseum van de zee, Genua 2016 Inkt. Illustratoren, kalligrafen en drukkers. Alexandria, 2015 Scratches, Festival of Reality Illustratie en Cartoon. Celle Ligure (SV), 2015 Inkt van de auteur. Fort van Priamar, Savona, uitg. 2013, 2014, 2015.
